Wierzba krucha (Salix fragilis L.)

Wierzba krucha (Salix fragilis L.)

Wierzba krucha (Salix fragilis L.), kruchodrzew, kruchowierzb, wierzba przydrożna, wierzba zaroślowa, wierzba polna

Wierzba krucha to średniej wielkości drzewo, dorastające do około 20 m wysokości. W pierśnicy osiąga 1,5 m. Posiada krótki pień i rozłożystą koronę o kopulastym kształcie. Pędy żółtozielone do jasnobrązowych, nagie połyskujące, u nasady kruche, łatwo odłamujące się (stąd nazwa gatunkowa). Jest drzewem charakteryzującym się szybkim przyrostem, ale krótkowiecznym – żyje około 150 lat.

Zasięg naturalny

Występuje w Europie i Azji. W Polsce jest jednym z bardziej pospolitych drzew. Rośnie w lasach łęgowych, wzdłuż rzek, dróg, nad stawami.

Liście

Liście wierzby kruchej mają kształt lancetowaty, o długości do 15 cm i szerokości 2–3 cm.

Kwiaty

Wierzba krucha to roślina dwupienna, tworzy kwiatostany męskie i żeńskie nazywane kotkami, osadzone są na krótkich szypułkach. Kotki męskie są długości do 6-7cm, żółtawe. Kotki żeńskie są jasnozielonkawe. Wierzba krucha kwitnie w maju.

Zapylanie

Wierzba krucha jest rośliną owadopylną.

Cechy użytkowe/zastosowanie

Drewno wierzby kruchej jest miękkie, łatwo próchnieje. Wykorzystuje się je powszechnie jako materiał opałowy, chociaż nie ma zbyt dużej wartości.

Wierzba krucha jest rośliną leczniczą, surowcem zielarskim jest kora. Napar z kory wierzby kruchej stosuje się w przeziębieniach, osłabieniu i bólach głowy.

Wierzba krucha dzięki rozbudowanemu systemowi korzeniowemu jest wykorzystywana do rekultywacji terenów zdegradowanych, umacniania wałów przeciwpowodziowych, skarp i brzegów rzek.

Wierzby są roślinami miododajnymi, szczególnie gatunki wcześnie kwitnące. Miód wierzbowy ma bardzo jasny kolor i delikatny smak.

Ciekawostka

Wierzba krucha łatwo próchnieje, a w jej pniach powstają naturalne dziuple zasiedlane przez liczne gatunki ptaków, w tym sowy, pustułki, kraski, dudki, dzięcioły, sikory, szpaki, pliszki, drozdy, gołębie grzywacze. Do amatorów wierzbowych dziupli z zalegającym próchnem należy pachnica dębowa – chrząszcz podlegający szczególnej ochronie. Wierzby dostarczają pożywienia i schronienia także ssakom – zającom, jeżom i drobnym gryzoniom.