7 okazów dębu szypułkowego rosnących w parku w Wojanowie zostało ustanowione pomnikami przyrody uchwałą Rady Gminy Pruszcz Gdański nr XXX/43/2017 z dnia 12 kwietnia 2017 r. W uzasadnieniu podkreślano walory przyrodnicze drzew, ich rozmiary oraz wiek. Wszystkie okazy mają ponad 200 lat, a ich wysokość przekracza 30 m.
Według definicji ustawowej, za pomnik przyrody mogą być uznane „pojedyncze twory przyrody żywej i nieożywionej lub ich skupiska o szczególnej wartości przyrodniczej, naukowej, kulturowej, historycznej lub krajobrazowej oraz odznaczające się indywidualnymi cechami, wyróżniającymi je wśród innych tworów, okazałych rozmiarów drzewa, krzewy gatunków rodzimych lub obcych, źródła, wodospady, wywierzyska, skałki, jary, głazy narzutowe oraz jaskinie”.
Twórcą pojęcia “pomnik przyrody” jest Aleksander von Humboldt (1769–1859), niemiecki podróżnik i geograf. Podczas jednej z podróży naukowych do Ameryki Południowej mianem tym określił olbrzymi okaz albicji saman rosnący w Wenezueli uznając je za najstarsze i najpotężniejsze w tym kraju. Twórcą nowego znaczenia i popularyzatorem terminu „pomnik przyrody” był Hugo Conwentz (1855-1922), botanik i paleobotanik niemiecki, znany obywatel Gdańska.
Już w początkach swojej działalności rozwinął ideę tworzenia pomników przyrody oraz ich ochrony, inwentaryzując głazy narzutowe i stare drzewa na dzisiejszym Pomorzu Gdańskim. W 1906 r. był inicjatorem utworzenia rezerwatu w Górkach Wschodnich, gdzie obecnie znajduje się rezerwat „Mewia Łacha”.
W 1916 r. odwiedził Puszczę Białowieską aby przekonać dowództwo armii niemieckiej do oszczędzenia choć części puszczy. Opracował plan utworzenia na północ od Białowieży dużego rezerwatu leśnego chroniącego najcenniejszą część Puszczy Białowieskiej. W konsekwencji jego wysiłków, na początku 1918 r. ten fragment puszczy wyłączono spod wyrębów oraz zaniechano na nim planów budowy linii kolejki leśnej. Na urzędowej mapie teren ten oznaczono jako Naturschutzpark, a od 1932 r. stał się pierwszym parkiem narodowym w Polsce.